Niejednokrotnie rodzice będąc z dzieckiem u lekarza otrzymują od niego zalecenie stosowania u malucha obuwia korekcyjnego z obcasem Thomasa. Pojawia się zatem pytanie: czym jest obcas Thomasa i w jakich sytuacjach się go stosuje?
Obcas Thomasa jest elementem obuwia korekcyjnego, wbudowanym w podeszwę buta. Ma on za zadanie wsparcie profilaktyki oraz wsparcie procesu leczenia wad stopy. Wynalazek dokonuje tego przede wszystkim poprzez zmianę sposobu obciążania stref wzrostowych nogi.
Można wyróżnić trzy typy obcasu Thomasa: typ podstawowy, typ z supinacją oraz typ z pronacją. Podstawowy rodzaj obcasu podwyższa podeszwę buta i układa stopę w taki sposób, by pięta znajdowała się nieznacznie wyżej od palców. Podwyższenie znajduje się zatem od strony pięty i wynosi, tak od zewnętrznej, jak i od wewnętrznej strony nogi – 5 milimetrów.
Typ z supinacją stosowany jest w przypadku występowania koślawości. Jego zadaniem jest korekta osi podudzia w stosunku do osi środkowej. But w tej wersji podwyższa nieznacznie stopę jedynie od strony wewnętrznej powodując w ten sposób spowolnienie prędkości wzrostu po stronie przyśrodkowej (ze względu na jej większe obciążenie) i zachowanie dotychczasowego tempa wzrostu od strony bocznej. Dzięki temu nogi rosną w jednakowym tempie i są proste.
W końcu, typ z pronacją, zwany też odwróconym obcasem Thomasa, stosowany jest w przypadku występowania wady o nazwie stopa szpotawa. Ten rodzaj obuwia działa dokładnie odwrotnie niż obuwie z supinacją, tj. podwyższa nieznacznie piętę wyłącznie od strony zewnętrznej wyrównując tempo wzrostu kończyn dolnych.
Efekty noszenia obuwia korekcyjnego zależne są od rodzaju i stopnia wady, a przede wszystkim od tempa wzrostu dziecka i jakości butów. Generalnie pierwsze efekty widoczne są po kilkunastu miesiącach użytkowania. Dla najmłodszych buty profilek które posiadają obcas thomasa będą dobre. Jak jednak wspomniano, ze względu na różne stopnie wad oraz różne tempa wzrostu dziecka, pierwsze efekty mogą się pojawić wcześniej, jak i później.